Adwyntowy winiec
Adwyntowy winiec a w nim sztyry świyczki
łostały symbolym łogromnej radości
kedy dziycionteczko do serca zaklupie
przijonć nom go potrza w zocy i cichości
Zapolono świyczka na mszy we niedziela
ji piyrwszym promiyniym serca nom łogrzeje
a te insze znaczonc niedziele Adwyntu
prziniesom dlo świata skowane nadzieje
Łodmiyniom czakani na przijście małego
niepojynto radoś świat łogarnie cały
jak nocka Wilijno zagore jich światłym
i pobogosławi nom Zbawiciel mały
Adwyntowo cichoś
Adwyntowo nocka świat ukolybała
cichoś łogarnyła czas łoczekiwanio
tesnotom zbudzono ludzkoś czako wieści
keby sie spełniła łobietnica Pana
Łoto Pan Bog przidzie serca zwonow niesom
pieśniczka nadzieje po colutki ziymi
ta echym łodbijo sie ło nieba wrota
by Pon Bog doł łaska co serca łodmiyni
By ta małe pszoci co sie nom narodzi
było srogom iskrom co w flama sie zmiyni
by nos wspomogała na zakryntach drogi
i światełkiym wiary kludziła po ziymi
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz