Złota polska jesień

    

    

  

Odchodzi dzień

 

W purpurze ognia zasypia niebo

świat pogrążony w objęciach ciszy

łzy już nie palą jak dzień odeszły

tam gdzie je tylko sam Bóg usłyszy

By móc docenić minione chwile

gdy wieczór piękny urokiem kusi

pobladłe gwiazdy szepcą pacierze

a mnie tak jakoś jest lżej na duszy

......................................................

.......................................itd

      

  

        Regina Sobik