Bioły śniyg krzi sie gwozdek tysioncym
szczewiki wyndrowca krzipiom na mrozies daleka echo niesie kolynda
magicznej cichości świontecznej nocy
A łona siadła na kraju łożka
płaczkom spomniała te wszystki lata
kedy dom pełny uciechy bajtli
a tera żałoś konty wymiato
Prziciś mje do sia szepto do ciyni
tak mi brakuje ciepła czyjigoś
kej niemoc bole i obojyntnoś
som niczym dlo chłodu serca ludzkigo
Niy ślimtej pszeca samaś już ni ma
w biydnej stajynce Dziyciontko sie rodzi
łono Ci niesie swoji serduszko
a w nim gorki pszoci co wszystkich godzi
Regina .Sobik 27.12.2021r,
foto https://synergiczni.pl/zdrowie-psychiczne/samotnosc-w-swieta-poradnik-jak-pomoc-sobie-i-innym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz