Delikatnie
pieszcząc pierwsze pąki liści
spija nektar
chwili rosą posrebrzaną
w sukience ubranej
zielenią nadziei
całuje namiętnie
rozkwitłe dywany
W tafli lustra
wody przegląda się skrycie
łapiąc łzy
radości słonkiem malowane
tańczy z wiatrem
w polu niczym baletnica
w sadzie wyciszona
kołysze drzewami
Pachnie świeżą
ziemią skibą przeoraną
mamiąc ludzkie
zmysły obietnicą chleba
a jej moc i piękno
niczym nie zmącone
zostaną na duszy
kawałeczkiem nieba
R.Sobik 24
.04.2019r
foto Monika Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz