niedziela, 22 września 2024

Taki se tam Łosprowki czylu Opowieści podsłuchane i niy yno po naszymu

 Fragment opowiadania z nowego mojego tomiku ,który ukazał się we wrześniu br .nakładem Wydawnictwa Macieja Apostoła a do którego ilustracje zrobiły moje wnuczki

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Samotnoś s Utropom dycko sie spiyrały

kero s nich ważniejszo dlo ludzki niedole

Samotnoś co jyno kwilowom być moge

czy Czorno Utropa co lamyncić woli


I tak sie wadziły że aż zapomiały

że na los człowieka wiela cech sie skłodo

radoś i ciyrpiyni pszoci czy nienawiś

jak w warkoczu plecie i życi ukłodo


Toż Samotnoś pado -Wszystki dni i noce

nie som taki straszne kedy ze wyboru

dycko jednak mogom wrocić sie na droga

kaj życi nabiyro inszego koloru


Na to Ji Utropa co czorno jak smoła

poli rozum dusza i serce rozrywo

już pokombinuje tak że człek zapomni

ło bolu i s czasym spokojniejszom bywo


Samotnoś Utropa tak podane do sia

prowdom co zazwyczaj kajś w pojstrzodku leży

Samotnoś s wyboru czy Czorno Utropa

jakimś konskiym siebie kożde życi mierzi


wtorek, 17 września 2024

poniedziałek, 2 września 2024

Postawiła sie

 



Założyła szpilki na spuchniynte szłapy

i prziciasne szaty w kolorowe kwiotki

gotowo do wyjścio choć w statecznym wieku

poprawiła szkuty gestym nastolatki


Przejrzała sie w zdrżadle i cicho uznała

że czerwono szminka do ni nie pasuje

wyglondo jak dziwka prosto spod latarnie

a we taki skorze niewojsko sie czuje


Tysionc dziwnych myśli przelatuje bez łeb

zolyty w ji wieku możno niy uchodzi

wciśniynto bez swojich w ramka codziynności

yno s racje wieku jakoś sie s tym godzi


Ale doś już tego bo jak kożdo baba

mo swoji zachcianki i skryte pragniynia

łod dzisioj niy bydzie siedzieć w doma sama

przeca mo tak wiela marzyń do spełniynio


Życi mo sie jedno i łod ni zależy

jak go wykorzysto czy możno zmarnuje

już niy bydzie starkom takom łod wszystkigo

bydzie to robiła co serce dyktuje 

Regina Sobik  



Lynk

 



Tak fest sie lynkosz dnia

po kierym niy bydzie już jutra

kaj klara zgaśnie na dycko

i zblednie miesionczek na niebje

tak fest sie bojisz jutra

że już niy powiysz że pszajesz

kaj śmioci i radoś ucichnom

a w nicoś łodyndom marzynia

Tak fest sie lynkosz jutra

że budzik już niy zazwoni

a czajnik niy zagwiżdże

proszonc na gorko kawa

tak strasznie bojisz sie jutra

kiere już moge niy nadynś

kaj cichoś bydzie piekłym

do Tych co tukej łostanom 

Regina Sobik