Fragment opowiadania z nowego mojego tomiku ,który ukazał się we wrześniu br .nakładem Wydawnictwa Macieja Apostoła a do którego ilustracje zrobiły moje wnuczki
Samotnoś s Utropom dycko sie spiyrały
kero s nich ważniejszo dlo ludzki niedole
Samotnoś co jyno kwilowom być moge
czy Czorno Utropa co lamyncić woli
I tak sie wadziły że aż zapomiały
że na los człowieka wiela cech sie skłodo
radoś i ciyrpiyni pszoci czy nienawiś
jak w warkoczu plecie i życi ukłodo
Toż Samotnoś pado -Wszystki dni i noce
nie som taki straszne kedy ze wyboru
dycko jednak mogom wrocić sie na droga
kaj życi nabiyro inszego koloru
Na to Ji Utropa co czorno jak smoła
poli rozum dusza i serce rozrywo
już pokombinuje tak że człek zapomni
ło bolu i s czasym spokojniejszom bywo
Samotnoś Utropa tak podane do sia
prowdom co zazwyczaj kajś w pojstrzodku leży
Samotnoś s wyboru czy Czorno Utropa
jakimś konskiym siebie kożde życi mierzi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz