Życi i Śmiertka dycko do kupy
szły przez świat drogom s gory szkryflanom
choć nieroz ze sobom sie niy zgodzały
to cel jich rajzy boł wszystkim znany
Ponoć to Życi szło krok przed siostrom
ciongnonc ze sobom kufer nadzieje
roz fest radosne roz uślimtane
niy były mu straszne żodne zawieje
Pszoli mu wszyjscy jak by niy było
zaś siostry Śmiertki strasznie sie boli
bo łobleczono we żałobne szaty
markotno tako aż serce boli
Śmiertka snosiła te ludzki fochy
chocioż nikiedy sie fest złościła
Majom mje za nic Życi jim milsze
czy jo aż takom heksom bych była
Toż pyto Życi powiydz a szczerze
czamu to yno ciebie fest pszajom
a jo choć pszeca tak samo ważno
wszyjscy mje za nic po prowdzie majom
Na to ji Życi pado stropione
uwierz mi siostro ludzie tak majom
ty je żeś do nich niechcianom prowdom
jo zaś cygaństwym bez to mi pszajom
Ludziska wolom to co wygodne
i niy chcom prowdy ta ich dołuje
cygaństwo chocioż mu krotki szłapy
to żodyn tego jakoś niy czuje
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz