Po prostym życiu umarła baba
co dobrom uczynnom dlo wszystkich była
i tak jak kożdy co łodynś musi
do Stworcy na sond wieczny stanyła
Duszyczek tu wiela rozmańtych stoji
stond wielko łogonek do Najwyszego
biydno niewista fest zestarano
z utropom przibliżo sie do Syndzigo
Nastawio łuszy by lepi słyszć
jak to Ponboczek sondzi te dusze
co pomogały inszym w potrzebie
stond niom targajom straszne katusze
I s czym tu biydno stanie przed Panym
kedy wielkigo nic niy zrobiła
kej insi srogi zasłogi majom
a łona dycko zwyczajnie żyła
I tak se myśli- jo prosto baba
żebych choć jedyn uczynek mjała
co bołby wielki w łoczach Ponboczka
może bych wtedy w niebie łostała
Z bijoncym sercym stowo przed Panym
a tyn zaglondo ckliwie na baba
-Wlyś do radości moji niewiasto
boś pomogała kożdymu rada
Robiłaś to s serca a niy s przemusu
taki starani w zocy mieć musza
choć w łoczach inszych je żeś słożoncom
w mojich pszajonco uczynno dusza
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz