Samotnoś s Utropom dycko sie spiyrały
kero s nich ważniejszo dlo ludzki niedole
Samotnoś co jyno kwilowom być moge
czy Czorno Utropa co lamyncić woli
I tak sie wadziły że aż zapomiały
że na los człowieka wiela cech sie skłodo
radoś i ciyrpiyni pszoci czy nienawiś
jak w warkoczu plecie i życi ukłodo
Toż Samotnoś pado wszystki dni i noce
nie som taki straszne kedy ze wyboru
dycko jednak mogom wrocić sie na droga
kaj życi nabiyro synsu i koloru
Na to Ji Utropa co czorno jak smoła
poli rozum dusza i serce rozrywo
już pokombinuje tak że człek zapomni
ło bolu i s czasym spokojniejszom bywo
Samotnoś Utropa tak podane do sia
a prowda zazwyczaj kajś w pojstrzodku leży
Samotnoś s wyboru czy Czorno Utropa
jakimś konskiym siebie kożde życi mierzi
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz