***************
Utkana nitkami białych koronek
nocą spełnienia ubiera łono
kiedy mgła budzi srebrnym woalem
po chłodnej nocy ziemię uśpioną
Czaruje oczy błękitem nieba
pieszczotą marzeń otula serce
nadzieją jutra kołysze drzewa
kwitnie zielenią gdzie łąk kobierce
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz