Ostatnia kartka jak liść jesienny
do nóg z szelestem na ziemię spada
znacząc wspomnieniem dzienny rytm życia
refleksją wzruszeń duszę napawa
Miesiące lata
szybko mijają
coraz ich więcej
w sejfie pamięci
czy to czas
śpieszy gnając na oślep
czy może ziemia szybciej się kręci
Ta zaś się kręci tak jak kręciła
ani nie zwolni ani przyśpieszy
każdy dzień jutra przynosi nowe
a jego darem trzeba się cieszyć
Gdy życie biegnie
odwiecznym torem
krzyżyków na
karku ciągle przybywa
prawem natury
zwolnić nam trzeba
pośpiech w tym wieku zabójczy bywa
R.Sobik 30.12.2018r
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz