Łodynści
starego roku
Łod pora już
godzin szukom jo starego
z długom siwom
brodom starzika zocnego
czy wy bajtle
wiycie ło kogo mi idzie
kto tak po połnocy
s nami już niy bydzie
Niy mog se tak
łodynś pryndzi moji mili
bo nic złego
pszeca my mu niy zrobili
ażeby niy uciyk
bo to sie niy godzi
szukejcie go
wszyjscy i starzi i modzi
Po chałpie w
zegrodzie i na polu przeca
jo na gora zajrza
na pole poleca
bo bydzie łostuda
jak go niy znojdymy
i jak piźnie
północw gańbie łostanymy
A to wto tak dycho
jak cug na banchowie
przekrziwiła mu
sie durch czopka na gowie
dyć to nasza
zguba łokropie zmochany
wyglondo mizernie
możno schorowany
Przisnoł wele
stroma pot ze czoła spływo
szkuty potargane
gowa mu sie kiwo
możno chce coś
pedzieć możno coś przekozać
a możno
troszyczka s nami poboznować
-Siadejcie wele
mje coś Wom pedzieć musza
ludkowie kochani
zaro w rajza rusza
szykuja zastympcy
jo wiym wto to bydzie
kierymu to
rzondzić bez rok cołki przidzie
To pszeca mój
karlus rozsondny i zdrowy
miarkujecie wto to
ano Roczek Nowy
dwanoście mu
braci bydzie do pomocy
chyntnych do
roboty we dnie no i w nocy
Kiej mrozy i
śniegi ze północy przidom
dwaj najstarsi
bracio zimom rzondzić bydom
a trzeci to
miglanc tyn yno boznuje
roz topi lod
ciepłym a roz śniegiym suje
Sztworty do
dopiyro miyszo wiela idzie
roz zima roz
wiosna paniom świata bydzie
pionty pszaje
słońcu i rod ciepłym sieje
piyknym kwiyciym
wonio rośnie zielynieje
Trzej środkowi
syncy niy bydom sie lynić
muszom świat
zielony w kolorowy zmiynić
zaś dziewionty
chocioż nie je za fest mody
zbiere ze pol
ziorka i rozmańte płody
Dziesionty robotny
abo jak wto woli
tymu to robota we
rynkach sie poli
zaś tyn jedynosty
roboty niy czuje
robi na złoś
ludziom i z zimom tańcuje
Dwanosty to
sztywniok jak ludzie padajom
ale bajtle rade na
niego czakajom
chocioż zimny jak
lod uciecha przinosi
do wiela geszynkow
jak wto piyknie prosi
Za kwila już
połnoc pora ruszyć w droga
choć łostatnio
rada jeszcze Wom dać moga
jak chcecie mieć
ludzi dobrych wele siebie
pomożcie tym
wszystkim kierzi som w potrzebie
Łostoń jeszcze
kwilka fest a fest proszymy
Twojigo nastympcy
prziwitać muszymy
i ciebie pożegnać
choć ze płaczkom w łoku
na zygorze północ
żegnej Stary Roku
Witej Nowy Roku
słożmy se życzynia
kupa szczyńścio
zdrowio i marzyń spełniynio
radości pokoju no
i pszocio tela
by
stykło i dlo nas i dlo inszych wiela
Regina Sobik
foto ze str http://antoneta.manifo.com/wiersze-dla-doroslych/stary-rok
Opowieść tę można posłuchać też na str bajkowego podcastu https://podcasts.apple.com/no/podcast/bp-246-odej%C5%9Bcie-starego-roku/id1466361457?i=1000546682863&l=nb
