Łodynści starego roku

Łod pora już godzin szukom jo starego

z długom siwom brodom starzika zocnego

czy wy bajtle wiycie ło kogo mi idzie

kto tak po połnocy s nami już niy bydzie

Niy mog se tak łodynś pryndzi moji mili

bo nic złego pszeca my mu niy zrobili

ażeby niy uciyk bo to sie niy godzi

szukejcie go wszyjscy i starzi i modzi

Po chałpie w zegrodzie i na polu przeca

jo na gora zajrza na pole poleca

bo bydzie łostuda jak go niy znojdymy

i jak piźnie północw gańbie łostanymy

A to wto tak dycho jak cug na banchowie

przekrziwiła mu sie durch czopka na gowie

dyć to nasza zguba łokropie zmochany

wyglondo mizernie możno schorowany

Przisnoł wele stroma pot ze czoła spływo

szkuty potargane gowa mu sie kiwo

możno chce coś pedzieć możno coś przekozać

a możno troszyczka s nami poboznować

-Siadejcie wele mje coś Wom pedzieć musza

ludkowie kochani zaro w rajza rusza

szykuja zastympcy jo wiym wto to bydzie

kierymu to rzondzić bez rok cołki przidzie

To pszeca mój karlus rozsondny i zdrowy

miarkujecie wto to ano Roczek Nowy

dwanoście mu braci bydzie do pomocy

chyntnych do roboty we dnie no i w nocy

Kiej mrozy i śniegi ze północy przidom

dwaj najstarsi bracio zimom rzondzić bydom

a trzeci to miglanc tyn yno boznuje

roz topi lod ciepłym a roz śniegiym suje

Sztworty do dopiyro miyszo wiela idzie

roz zima roz wiosna paniom świata bydzie

pionty pszaje słońcu i rod ciepłym sieje

piyknym kwiyciym wonio rośnie zielynieje

Trzej środkowi syncy niy bydom sie lynić

muszom świat zielony w kolorowy zmiynić

zaś dziewionty chocioż nie je za fest mody

zbiere ze pol ziorka i rozmańte płody

Dziesionty robotny abo jak wto woli

tymu to robota we rynkach sie poli

zaś tyn jedynosty roboty niy czuje

robi na złoś ludziom i z zimom tańcuje

Dwanosty to sztywniok jak ludzie padajom

ale bajtle rade na niego czakajom

chocioż zimny jak lod uciecha przinosi

do wiela geszynkow jak wto piyknie prosi

Za kwila już połnoc pora ruszyć w droga

choć łostatnio rada jeszcze Wom dać moga

jak chcecie mieć ludzi dobrych wele siebie

pomożcie tym wszystkim kierzi som w potrzebie

Łostoń jeszcze kwilka fest a fest proszymy

Twojigo nastympcy prziwitać muszymy

i ciebie pożegnać choć ze płaczkom w łoku

na zygorze północ żegnej Stary Roku

Witej Nowy Roku słożmy se życzynia

kupa szczyńścio zdrowio i marzyń spełniynio

radości pokoju no i pszocio tela

by stykło i dlo nas i dlo inszych wiela 

Regina Sobik 

foto ze str  http://antoneta.manifo.com/wiersze-dla-doroslych/stary-rok

 Opowieść tę można posłuchać też na str bajkowego podcastu https://podcasts.apple.com/no/podcast/bp-246-odej%C5%9Bcie-starego-roku/id1466361457?i=1000546682863&l=nb