Pod ukrytą maską ludzkich wad słabości
nad marnością świata pochylamy głowy
gdy ręka kapłana sypie je popiołem
by człowiek był lepszym na miłość gotowy
Niech ten akt pokuty jak ziarno nadziei
skruchą i pokorą znaczą czas mijania
a z postem i jałmużną miłością do brata
będą nam zapłatą na czas Zmartwychwstania
I chociaż tak trudno w Czas Wielkiego Postu
iść drogą krzyżową razem ze swym Panem
On to poprzez mękę i ukrzyżowanie
naszym Zbawicielem na zawsze zostanie
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz