Klupie wrobel
dziubym
na łokiynko Gosi,
bo zgłodnioł
boroczek
ło jedzyni prosi.
A na dworze zima
śniyg bez przerwy
pado,
szpetny wiater
wieje
mroz na ziymia
siado.
Wiy że bez pomocy
tukej niy
łostanie,
i okruszki chleba
ze stoła
dostanie.
Ziorka rży
pszynicy
i skorki ze
chleba,
niy bydzie sie
wrobel
boł mrozu i
śniyga.
No bo wszystki
bajtle
tak fest sie
starały,
że kłoska na
polu
po żniwie
zebrały.
Regina Sobik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz