Było to downo
kajś sto lot tymu,
trefiyło sie to
synkowi modymu,
jak jechoł starym
kołym s roboty
potargoł se w
kecie nowe galoty.
Toż musioł
stanoć kaj stow i rzyka,
ludziska to
miejsce mijali s daleka,
padali że tukej
utopki straszyły
po łonkach
zbarzołach ludzi kludziły.
Tyn synek to boł
łokropnie zawziynty,
a na utopki
łogniście ciynty,
bez toż te gizdy
jak go zejrzały
ło mało giczli
nie połomały.
Leciały do stawu
ze takim rykiym
nie chciały
zadziyrć ze mojim starzikiym,
bo boł tak
szprytny i wozioł ze sobom
we kapsie flaszka
s świynconom wodom.
A te utopce ło
tym wiedziały,
bez toż tak
wartko pouciekały,
chowały sie we
krzach, chowały we stawie,
w jakiś
zbarzołach i kaj popadnie.
Roz jechoł
starzik do swoji frele,
puścioł
lingsztanga poprawioł wele,
ryppp..w kole
szprycha mu sie złomała
a flaszka z wodom
w kapsie szczaskała.
Piznoł sie
starzik troszyczka w gowa
i niy mog pedzieć
jednego słowa,
szuko tej flaszki
po kapsach sznupie,
-ratuj
Ponboczku!!! Utopce w kupie -
A te chachary
cojśik wyczuły,
bo sie chyciły ze
koła ruły,
a jako przy tym
uciecha miały
ze śmiychu to sie
po ziymi kulały.
Myślały że
chopa w rugzaku majom
i taki wycisk
zaroz mu dajom,
że tego mamlasa
utopiom we stawie,
wybabrzom w
marasie no i po sprawie .
Mój starzik niy
boł we ciymia bity
do frele jechoł
toż niy łopity,
miarkowoł czego
sie straszki boły,
że na som widok
do stawu mloły.
A boł to krziżyk
tyż poświyncony
na karku starzika
łod krztu powieszony,
mioł go łon
bronić łod wszytkich złych mocy
na grubie
szpacyrze we dnie i w nocy.
Wzion starzik tyn
krziż do sia przicisko,
a było z niego
srogi chłopisko,
coż na to
powiycie moji ludkowie
poślimtoł sie
przi tym jak na kiyrchowie.
A potym jak już
mu wrociła godka
to se przipomnioł
berani łod potka.
że tu rzykani yno
pomoże
i żodyn straszek
na to niy może.
I jak zaśpiwo
kościelno pieśniczka
ta kero uczyła go
mamuliczka,
no bo te śpiywki
tako moc majom
że te Utopce
pouciekajom .
Jak starzik
piyrszo Zdrowaśka zaczon
to Stary Utopek
tak sie złonaczoł,
że uciyk ze
swojom bandom z łopusty,
a na tym miejscu
łostoł stow pusty.
A potym ludzie we
wsi godali,
że starzyik rada
Utopcom dali,
a jego dziołszka
tak go ściskała,
że potym ślubnom
babom łostała.
Zarozki potym za
dziewiyńć miesiyncy
znod im sie bajtel
jak starzik ciynty
na te Utopki i na
te straszki
wykrodoł starce s
pywnicy flaszki
W kere nabiyroł
woda świyncono
bez samego farorza
fest poświyncono
i lotoł nad stow
kropioł tom wodom
aż te Utopce dały
stond chodu
Mje ło tym dycko
mamulka berali
przed spaniym
kiedy my byli mali,
bez toż wiym ło
tym ze piyrszej rynki,
toż pyrsk
ludziska dziołchy i synki.
Regina Sobik
Po
zapoznaniu się z legendą i wierszem, dzieci z Przedszkola nr 20 w
Rybniku Boguszowicach malowały Utopki i powstała cała galeria tych
znanych na Śląsku stworów .Oto autorka jednej z prac Oliwia Papryc z
Przedszkola nr 20 w Rybniku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz