środa, 21 grudnia 2022

Idzie uślimtano jesiyń



Minyło lato gorki i suche

jak biczym sczeloł minoł już wrzesiyń

dni coroz krotsze noce chłodniejsze

wszystko sie miyni za kwila jesiyń


Po miedzy smyczy sie babi lato

miejsca na nocleg zmochane szuko

rade by zdonżyć przed piyrszym mrozym

kej jeszcze klara ze wiyrchu kuko


Zaspane rano szczybnym szlajerym

pokryło łonki i mami łoczy

we lasach wiater zamatloł stromom

szczerniałe i suche asty warkoczy


Kurze s fojery tlom sie lyniwie

ciynżki jak łołow snujom po ziymi

sine chmurzyska przikryły niebo

widać pogoda sie bydzie miynić


Zowistny wiater szuści liściami

targo słonecznik pod starym płotym

srogo ulicha siecze płaczkami

straszy ludziska chyrlawym grzmotym


R.Sobik 04.11.2022r


 

piątek, 16 grudnia 2022

Nie żałować

 


Gdy wrzeciono losu przerwało nić życia

raniąc serca bliskich okrutnym wyrokiem

a iskra nadziei gaśnie niczym gwiazda

marzenia i przyszłość zostają za progiem


Ból i beznadzieja targają zmysłami

bezsilność i niemoc w duszy się rozpiera

może to sen tylko co minie ze świtem

kiedy dzień się budzi i nowe otwiera


Trzeba się pogodzić z tym co nieuchronne

gdy sami nie wiemy ile nam zostało

nie żałować chwili i żyć pełnią życia

a w sercu zachować to co się kochało

04.10.2022 r.Regina .Sobik


sobota, 3 grudnia 2022

 Jak dobrze by mieć dzisioj tako koza

 



Tak se siedza i myśla co by tu naszkryflać ło tej slonski kozie kiero my downi mianowali ciga pszeca to taki samo stworzyni boże jak insze tela że pierońsko złośliwe i uparte. Jak żech była małom dziołszkom mój ujek kieryn chowoł koza przykludzioł jom do nas .A to po to, żeby wygryzła trowa kierej mój tatulek nie mioł czasu wysiyc bo u niego niby niy miała już czego żrać Dzisioj padajom ,że kozy to som najlepsze kosiarki i to niy żodno nowiś bo już za mojich młodych czasow ludzie ło tym wiedzieli .Toż ta koza jak była u ujka wygryzła niy yno trowa we zegrodce i miedzy ale i spinała sie po stromach . Połomała młode asty toż ujek sie łokropnie wkorzoł i skuli tego przikludziooł jom do nas. Zawrzoł we chlywiku ale nie pedzioł jaki to straszne złośliwe stworzyni. Wczas rano tatulek godo do mje dziołcha idź wypuś ta ciga niech poszkubie se trocha trowy bo na pewno zgłodniała .Toż jo tyż łokropnie rada ,że moga ta koza wykludzić na łonka poleciłach jak na krzidłach do tego chlywika. Wlazłach po cichu dziwom sie a koza leży se spokojnie na ziymi jak jakoś paniczka i wytrzeszczo na mje gały. Toż jo nic yno schylom sie zadkiym po lancuch ,żeby ji założyć na kark a ta....... jak nie rypnie mje ze zadku we sztyry litery i to tak ,że mje aż łodciepło. Poleciałach z bekiym do chałupy a tatulek godo dziołcha a ty to nie wiysz ,że niy stowo sie do kozy zadkiym bo akurat ta ciga je łokropnie złośliwo niedarmo pszeca ujek jom przikludzioł do nas bo jom mioł już doś .Potym bez pora dni niy umiałach siedzieć na rzici ale co tam było to było alech miała nauczka do końca życio. Boł to poczontek lot sześciesiontych łońskigo wieku ,no coż powicie ,że je staro baba i prziznom sie do tego bez bicio . Jak jo była jeszcze bajtlym to jak kieroś baba umarła tak po piyndziesiontce to niy umiałach pokapować czamu po ni ślimtajom a tłumaczyłach se to tak . - Pszeca tako staro baba to i niy dziwota ,że umarła a dziecka łodchowane na swojim toż niy muszom tak po ni ślimtać . Powiydzcie to dzisij kerej babie w tym wieku to sie łobrazi na amyn .Koże se godać po mianie a niy ,żeby ji tak wnuki przed ludziami godali starko. Coż taki czasy ale wroca sie nazot do tej kozy .Chocioż moji doświadczyni s tom upartom cigom było jaki było prziznom,że niejedyn roz tako koza żywiła cołko familijo bo to niy było tak jak tera idziesz do sklepu po mlyko, śmietonka czy syr .Somsiady mieli pole kiere musieli łodrobić a jak nikaj niy robili zawodowo to fest musieli sie nagimnastykować ,żeby dziecka miały jako taki życi. Toż wto mog to chowoł krowy,świnie a ci biydniejsi kozy. Moji łojcowie chowali krowa ale jak tata poszoł robić na gruba to przeciepli my sie na koza . Na polu zaś sili reż, pszynica i łowies do kur i sadzili zimioki .We zegrodce zaś były siote i sadzone jarziny. Ta koza to łopuszczali my na lańcuchu po miedzy abo przibijali na lańcuchu do takigo kolika . Jak by niy było trza pedzieć ,że my sie wychowali na kozim mlyku bo mieli my i swojski mlyko i syr tak ,że biyda niy zaglondała nom we łoczy.Tak to zwykło ślonsko ciga stała sie niejedyn roz żywicielkom cołki familije . Dzisioj u nas we wsi momy jyno jedno gospodarstwo kaj gospodyni chowie kozy. Przijyżdżajom do ni ludzie s całego powiatu po mlyko dlo dziecek , bo te jak padajom majom uczulyni na te sklepowe. Acha była bych zapomniała ,że jeszcze wiadziałach u nas kozy na placu nowobudujoncego sie kościoła kaj te puszczone samopas wygryzają wszystka trowa . Kejbyście wiedzieli jako dziecka majom uciecha bo jak idom ze kaplicy po mszy to stowajom przi płocie i dziwajom sie na te kozy a łojcowie radzi cykajom jim tyż fotografije .Tak to zwykło slonsko ciga stała sie mis foto .

  • Jak sie rozchodzi ło ta koza to bołby grzych jak bych Wom jeszcze tu niy naszkryflała ło jednm takim zdarzyniu kiere my podsłuchali ze mojom kamratkom .Rozchodzi sie ło naszego somsiada kieryn jak przichodziła zima godoł że musi iś do szopy i przikludzić koza.Tera tak mi to prziszło na myś bo my były łogniście ciekawe jak ta koza wyglondo toż posuchejcie.

Prziszoł Antek do Francika bo łokropnie boł ciekawy ło tym co ludzie na wsi godali.

Chcioł go sie spytać czy to je prowda że se kupioł koza.

-Słuchej Francik, nie wiym czy to prowda bezmała bołeś wczorej na torgu w Rybniku i kupiułeś se koza je to prowda-

-ja ,Antek, je to prowda, kupioł żech se koza-

-tak tyż żech myśloł ale powiydz po co ci ta koza ni mosz małych dziecek to co bydziesz z tom kozom robioł-

-No wiysz dziecek ni mom ale idzie zima to se musza łogrzoć a padajom że ta koza grzeje jak diobli a szporobliwo niy potrzebuje dużo wonglo-

-Francik co ty godosz Tyś cołkiym zgupioł kupiołeś se koza żeby cie grzoła jak ty to myślisz to je jakiś zboczyni -

-A czamu zboczyni co ty fandzolisz przeca Ci godom prowda ta koza bez zima łogrzeje i

mje i moja baba.

-Nie rozumia Cie Francik, koza kozom ale żeby grzoła i ciebie i Twoja baba monej powiysz że i somsiadom jom pożyczosz jak im bydzie zima -

-No toć, moga i pożyczać bydziesz widzioł jak przidzie uślimtano jesiyń i bydzie sztyjc zima to przylecisz do mje żebych Ci jom pożyczoł -

-Ni nigdy nie byda taki gupi nojwyży przida żeby jom wydojić a te mlyko kere łona mi do to se som zwarza i wypija keby sie rozgrzoć bo padajom że na przeziymbiyni nojlepsze je ciepłe kozi mlyko ze miodym -
-Ale Antek ty mje wcale nie rozumisz, nie wiysz ło czym jo godom, jo godom ło kozie-”

-no jo tyż -.

-ale moja koza niy dowo mlyka yno grzeje -

-nie fandzol mi tu grzeje, widzioł kto koza i to tako kerej trza dać do zeżarcio wongiel ciebie coś siadło na rozum -

-to ciebie siadło ty idź do twojigo starzika i spytej sie go ło ta koza to ci powiy jak je -

Poszoł Antek do starzika i sie go pyto:

_Starziku, powiydzcie czy to może być żeby koza żarła wongiel a jak sie rozchajcuje to grzeje, jo wto niy wierza coś tu ni pasuje ,tyn gizd mje chyba robi za bozna -.

-No synku to jo ci powiym tak :

Francik se kupioł koza kero by go grzoła bez zima som żech widzioł jak jom wczora prziwioz ze torgu ,a somsiod ze naprzeciwka pomog mu jom przikludzić do izby-

-Koniec świata koza we izbie jeszcze żech ło czymś takim niy słyszoł -

-A jo jeszcze widzioł , jak prziwioz z gruby tona wonglo do tej kozy-

-to jo już nic nie kapuja, przeca koza żere trowa, siano, łoszkrabiny a niy wongiel-

-Ale Antek to niy ło tako koza sie rozchodzi -

-a to som jeszcze insze rasy, taki kere sie niy doji-

-no toć bo to tako koza kero stoji u mje we szopie ze gratami i chyba jom dom na złom bo mom cyntralne we chałupie-

-starziku chyba wom sie coś pokićkało, ida łobejrzeć ta koza do tyj szopy-.

Przichodzi Antek za kwila i woło:

-starziku kaj je ta koza bo tam yno stoji taki piecyk na wongiel keryn starka wyciepali jak żeście se dali cyntralne łogrzywani do chałupy -

-no widzisz Antku to je ta koza no i komu sie tera pokićkało-

obejrzicie se jak dobrze by mieć dzisioj tako koza ,już by my sie niy boli zimy i to w czasach kaj wongiel na woga złota .Hajcowali by my se w kuchni wonglym, drzewym abo papiurami a jak by my połotwiyrali dźwiyrze do sypialki to tyż by sie nagrzoło a i niy trza by było tela wonglo, gazu abo sztromu toteż wiela by my zaszporowali .Yno jak by to wyglondało ze strony wachtyrzy prawa budowlanego, ekologji to już by musiali nom pedzieć szpece kierzi jak to padajom nikierzy som mondrzejsi niż ustawa przewiduje .

foto Piec  nazwany kozą wersja unowocześniona 

Regina Sobik


poniedziałek, 28 listopada 2022

Tajemnicza czarownica

 Gdzieś za górami w małej krainie stał biedny pałac złej czarownicy

nie było komnat ani dziedzińca nie było wieży ani dzwonnicy

W pałacu była ogromna izba na samym środku zaś palenisko

a dla wygody i bezpieczeństwa  zamiast podłogi zwykłe klepisko


Codziennie rano zła czarownica ogromny ogień tu rozpalała

nad nim wieszała blaszany kocioł w którym zebrane zielska mieszała

Szeptała przy tajemne słowa i tak jej zleciał prawie dzień cały

ogień od czasu do czasu buchał a zioła w kotle się gotowały


Kiedy ostatnie promyki słońca swoją wędrówkę już zakończyły

zioła gotowe wlane w butelki w dziwną miksturę się przemieniły

Komu zaszkodzą komu pomogą jakie to będzie miało znaczenie

wkrótce się o tym wszyscy dowiemy bowiem zrobione na zamówienie


Właśnie przyleciał gołąb pocztowy przyniósł list ważny i wiadomości

że czarownicę choćby szkaradną w pałacu swoim chce król ugościć

Odda połowę swego królestwa cały dobytek gęsi i kury

do tego jeszcze trzy sztaby złota za buteleczkę tajnej mikstury


Wszak serce ojca strasznie boleje córka w oślicę się zamieniła

po tym jak ojciec uniósł się gniewem że jedynaczka upartą była

Nie chciała ona chodzić do szkoły leniwa próżna ciągle by spała

uparta jak osioł cięta jak osa jak nikt na świecie kłamać umiała


Nic nie pomogły rady starszyzny bo ich królewna w mig przegoniła

tupiąc nóżkami i poniżając gdy tak krzyczała i złorzeczyła

Jakiś poddany który znał sprawę doniósł królowi tak w tajemnicy

aby ten wysłał posłańca z prośbą za góry do kraju złej czarownicy


Ona pomoże zna się na rzeczy a jej mikstury taką moc mają

że nawet osioł koza czy krowa w grzeczne stworzenia się zamieniają

Zła czarownica ma serce czułe jak by tu pomóc władcy myślała

wzięła mikstury ze dwie butelki i do zamczyska wnet poleciała


Najpierw starszyźnie wytłumaczyła jaki lek zdrowy bo z ziół zrobiony

działa powoli ale skutecznie więc król ich będzie zadowolony

Uwierzył władca w dary natury bo w pewnych sprawach wszak pomagają

a że z ziół leśnych świeżych i zdrowych o tym już nawet wróble ćwierkają


Jego córeczka po tej kuracji potulna stała się jak baranek

uprzejma grzeczna szanuje starszych uśmiechem wita każdy poranek

A czarownica zaś wbrew opinii taką złą przecież wcale nie była

zbierała zioła by pomóc innym na tym się znała i z tego żyła

 Regina Sobik  


foto ze str https://hdmax.pl/tapeta/usmiechnieta_czarownica_na_tle_zamku



środa, 23 listopada 2022

Spóźniona miłość


Z zmarszczkami na smutnej twarzy

przyszła z szarugą jesienią

bogatsza o srebro na skroniach

i ciężki życiowy bagaż

Nieproszona i samotna

jak spóźniony wędrowiec

szukała ciepła czyiś ramion

Czy ktoś otworzy jej serce

by mogła nacieszyć się jeszcze

pięknem dojrzałej miłości

gdy zima stoi na progu 

 

Regina Sobik



poniedziałek, 21 listopada 2022

Utropa Mikołaja



Mikołoj sie fest nerwuje że grudziyń śniegiym niy suje

lamynci że szkoda godać na ta  niechersko pogoda

Łod downa sie prziszykowoł miech geszynkow naszykowoł

wyciongnoł ze szopy sonki ryniferom zapion zwonki

Zimne płaczki s nieba lecom jak to wyklaruje dzieckom

łon już tera mo pod gorka a tu za kwila Barborka

Ponoć je jakiś przisłowi yno wto mu ło nim powiy

przisłowia mondrościom ludzi trza nom jako starka skludzić

co mu wszystko wyklaruje kej Mikołoj niy kapuje

Niy trop że sie Mikołaju jo ci godom że w zwyczaju

jak Barborka je po wodzie to świynta bydom po lodzie

Regina Sobik                                                                                                                 foto  https://www.google.com/search



 

sobota, 19 listopada 2022

Bezpieczny schron

Tkany z łez ludzkich tragedii

w ciemności grobowej ciszy

jak Matka tuli ofiary

wojennej rzeczywistości


Raniony wybuchem bomby

pod ciężkim stropem betonu

drżąc jak osika na wietrze

trzyma na szali ich życie


A Oni wciąż mocno wierzą

że jest ratunkiem ochroną

przed tymi co śmierć zadają

salwami z czołgów i rakiet


Dziś pękło mu serca na pół

jak serca Tych co ufali

grzebiąc pod płaszczem betonu

ostatni promyk nadziei 

Regina Sobik 

wiersz pochodzi z Antologii charytatywnej " Pokój dla Ukrainy" wydanej w pierwszą rocznicę zbrojnej agresji na Ukrainę

sobota, 12 listopada 2022

 


Niechciane

Wykluło się w kukułczym gnieździe

niechciane

matka podrzuciła je obcym

chłonąc pieszczotę ciepłych ramion

rozkwitło

ciesząc serce przybranych rodziców

 

Szczęście

Pod ciężarem codzienności

pękło jak bańka mydlana

pozostawiając marzenia w kokonie złudnej nadziei


Agonia

Odbiera niemoc i siły

dając powolną nadzieję

na zmianę statusu bytu



Szczęście II

Wątłe jak łupinka orzecha

wiedzione nadzieją płynie

w bezkresną dal przeznaczenia

W duszy iskierka wiary tli

że tam po drugiej stronie spotka

to co je tutaj ominęło

 

 Jak pajęcza nić

Splot zdarzeń jak pajęcza nić

zerwał to co człowiek

budował przez lata


Nie widzi

Żyjąc marzeniami zamknięty

w kokonie własnego świata

nie widzi potrzeb Tych którym

przekorny los zabrał wszystko


Ofiary

Samotne

noszą w sobie owoc gwałtu

potykając się o niezrozumienie

dźwigają cały ciężar winy


Prawda

Szukają ratunku i pomocy

pośród głuchych i ślepych

a tylko ona wskazuje kierunek

tam gdzie mieszka miłość i poszanowanie



Jeszcze zatęsknisz za jesienią

 


                                   Ubrane w złoto i czerwienie

pysznią się niczym Panna Młoda

jak tu przejść obojętnie obok

gdy pięknem kusi ich uroda

Choć nie wystarczy zamknąć oczu

by obraz utkwił w twojej głowie

to Stwórca sam go pomalował

i dał w prezencie właśnie Tobie

Byś zmysłem pojął jego piękno

ono ci duszę rozraduje

a wiatr kołysząc gałązkami

sprawi że lepiej się poczujesz

Będziesz wciąż wracał do tej chwili

za złotem brązem i czerwienią

a patrząc na świat skuty lodem

jeszcze zatęsknisz za jesienią 

 

Regina Sobik 

wtorek, 8 listopada 2022

Przecież drzewa się szanuje

 



                                   W pewnym lesie już od rana dziatwa leśna niewyspana

słychać krzyki i hałasy ponoć wycinają lasy

Nikt się tego nie spodziewał wycinają zdrowe drzewa

muszą teren przygotować żeby hotel wybudować


A na polanie panika ścieli już pół zagajnika

rzecz to wielce niepojęta gdzie będą mieszkać zwierzęta

Gniazd i domu już nie mają i w popłochu uciekają

jak by tego było mało nic już z lasu nie zostało


Słonko zza chmury spogląda oj niedobrze to wygląda

przecież drzewa się szanuje gdyż las tlen nam produkuje

Mądrzy ludzie tak budują że przyrodę uszanują

zaś inni dla swej wygody budują kosztem przyrody 

 

Regina Sobik  listopad 2022r. 




środa, 2 listopada 2022

Rajzowiczek - inacy dalsze losy skrzata Jankowiczka po naszymu





Przeszło latek pora doros Jankowiczek mondrzejszy na nowe wyzwania gotowy

poszoł do Urzyndu i wytrzeszczo gały bo zamias starego stoji Urzond nowy

Chcioł załatwić jyno jakoś ważno sprawa trocha musioł czakać bo boł to dziyń fany

nasuchoł sie wiela co tam w Gminie piszczy potym poszoł dali w strona autobany

A że do Galerje śpiychoł sie boroczek łobejrzoł jom jyno ze mostu w Świyrklanach

bo sie wrocić musioł na próba pieśniczek tych co „Karolinki” ćwiczyły łod rana

Jadom kajś na przeglond choć niy wiedzom jeszcze co to dali bydzie bo wszyjscy godajom

ło jakiś wirusie na kieryn dochtoryzocni i fest mondrzi a lyku niy majom

Zawarli kościoły szkoły i galerje i maski na gymba nałożyć kozali

gospodynie ze Koł szyjom jich za darmo by ji mogli nosić i starzi i mali

Maseczki na gymba i płyny na rynce trza było używać bez cołki dwa lata

toż i Jankowiczek dboł ło swoji zdrowi żeby wirus niy boł tu do końca świata

Ponoć jakiś COVID a niech go szlag trefi żeby coś gorszego jeszcze nom niy skludzioł

wzion nom ludkow wiela toż kożdy już rzykoł  żeby jak nojpryndzy łod nas sie wykludzioł

A kedy sie wszystko już unormowało to i jo tak jakby na nowo łodżołech

chciołech sie zapisać „do Klubu Syniora” ale mje niy chcieli bo za mody bołech

No i coch mioł robić yno siedzieć doma toż żech do Galerje co kwila zaglondoł

niy byda Wom godoł że fest sie zmiyniła no bo już Holesza niy byda łoglondoł

Piyrwej ta Galerjo w zocy wszystkim była i niy szło policzyć kej łobrazow tela

dzisioj no niy powiym yno wernisaże możno za niedugo tyż ich bydzie wiela

U tych co tradycjo je na piyrszym placu a do takich pszeca rod skrzaci noleży

myślom ło fajerach s naszom ślonskom godkom trza ich prziszykować tak jak sie noleży

Możno tyż w gościna Górale przijadom bydom czytać godać i to po swojimu

a że som już tukej praje jak pszociele trza jich tyż nauczyć trocha po naszymu

A co sie zaś tyczy tej naszej gościny dzisio jeszcze skocza do Żor do Rebusa

tam promocjo książki no i przedstawiyni je żech zaproszny toż skorzystać musza

Bo trza Wom tu wiedzieć że kejś „U Danusi”w gościna przijechoł żorski „Zespoł Sari”

potym na szpilplacu boł jakiś festiwal tam ze Hiszpanami piyknie tańcowali

Coż wroca sie nazod do szkoł i przedszkolo kaj yno po kontach cichota miyszkała

tera jak sie zacznom lekcje po nowymu to wielko uciecha bydzie dziatwa miała

Ponoć już niy bydzie jak to przed pandymjom bo doszły nas słuchy i jakiś złe wieści

zaro za granicom zaczyna sie wojna a tam jak padajom żodyn sie niy pieści

I jeszcze inflacjo dopadła nas tera cyny jak s miesionczka kaj yno sie rusza

ciynżko żyć s geltaku modym na dorobku ale i jo tyż coś prziszporować musza

Niy byda lamyncioł ślomtoł ani staroł bo jak bydzie zgoda możno wszystko minie

toż Wom powiym ludki do jednego łucha że dobrze sie żyje skrzatom w naszej Gminie


Regina Sobik











Jankowiczek Wędrowniczek- inaczej co gdzie kiedy

 






Jankowiczek Wędrowniczek- inaczej co gdzie kiedy

 

Ostatnia wędrówka bardzo mnie zmęczyła a mam swoje lata gdyż nie jestem młody

lecz nie będę siedział bezczynnie kochani i szczerze Wam powiem są tego powody

Skoro w Jankowicach wiele się zmieniło na lepsze czy gorsze osądzicie sami

zacznę od Ośrodka poczty i Remizy zobaczę jak to jest z tymi Strażakami

Że wzorem dla młodych o tym już wie każdy strażak to chłop twardy a nie jakaś klucha

nie straszny mu pożar zrzutka dla chorego owady wypadek losu zawierucha

Chłopcy dają radę nic tu teraz po mnie ruszam na Świerklańską skoro mam tak blisko

o rety przystanek w miejsce Gwarka Dino i powiem na ucho to jeszcze nie wszystko

Droga co to kiedyś utrapieniem była wyremontowana jest jak autostrada

stąd może pytanie jak długo nią będzie skoro przy niej nawet A-1 wysiada

Fakt to oczywisty że łączy z powiatem przecina ją rondo latem ukwiecone

a że bezpieczeństwo dzisiaj najważniejsze stąd przejścia dla pieszych dobrze oznaczone

Tuż tu ruch jak w Rzymie i uważać trzeba zwłaszcza ,że w pobliżu szkoła i Przedszkole

przystanek kwieciarnia a nawet Biedronka w miejscu którym było kiedyś puste pole

Wszędzie widać zmiany dużo nowych domów a tuż za Przedszkolem też coś się buduje

mieszkańcy już szepczą że to żłobek będzie widać niespodziankę Urząd nam szykuje 

 Ale ze mnie gapa nie zauważyłem budynek dawnego Prezydium jak nowy

tu Urząd Górniczy otworzył podwoje na nowe wyzwania i pracę gotowy

O byłbym zapomniał przecież do Studzienki to jak rzut beretem wprost ulicą Nową

można dojść chodnikiem pięknie odnowionym a potem już w lewo znaną sobie drogą 

Studzienka kochani to nasza perełka i sercu mieszkańców jest jak ten skarb droga

tu można się wsłuchać w ciszę leśnej głuszy gdzie każdy liść i ptak chwali imię Boga

Jak nastawisz ucha to może usłyszysz Zespołu Sobótki pieśń na powitanie

dostojnego gościa który tu zawitał na pielgrzymim szlaku majowe spotkanie

Ale dość tych wspomnień czas wracać do domu do zwyczajnej prozy życia codziennego

o byłbym zapomniał sprawa najważniejsza a dotyczy wszystkich nawet mnie starego

Wkrótce jubileusz naszej miejscowości który to już roczek niech no który zgadnie

tak wiele przed nami pracy przygotowań by utkwił w pamięci i by wyszło ładnie

 

Regina .Sobik  foto Sobótki i Studzienka własne 

oraz  ze str   https://www.facebook.com/jankowicerybnickie/photos/


czwartek, 6 października 2022

Zwierzolub literacki


fragment nagrodzonego wiersza "Kot Czyścioszek "

*************************************

Łapkami mył buzię

powoli dokładnie

bo tak trzeba było

by wyglądać ładnie

Ząbki też mył często

żeby nie bolały

były mocne zdrowe

i nie wypadały

*****************************************************itd

1 miejsce za wiersz dla dzieci w konkursie "Zwierzolub Literacki" .konkurs został zorganizowany przez Europejskie Centrum Bajki i został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury Ojczystej


 

poniedziałek, 29 sierpnia 2022

Wierny przyjaciel


 

 

 

 

 

 

Niezgrabne palce drżąc z niepewności

sięgają po kubek ożywczej wody

by chociaż łyczkiem ugasić pożar

spieczonych gorączką ust samotności


W kącie pokoju towarzysz wózek

zdezelowany czeka na Panią

Ta zaś nie może nawet się ruszyć

gdyż ręce nie te i sił brakuje


Na stole telefon świąteczny prezent

milczy jakby go ktoś zaczarował

głuchy nieczuły na Jej marzenia

jest jak popsuta martwa zabawka


A tak by chciała z kimś porozmawiać

usłyszeć wieści i bliskich śmiechy

cóż kiedy Tamci zajęci sobą

milczą jak twardy kamień co rani


Tylko pamiętnik wierny przyjaciel

wielką radością i powiernikiem

cierpliwie chowa wersy tajemnic

przed światem ludzkiej obojętności 

 

Regina Sobik 

 

foto  kubki nagrody z cytatami wierszy nagrodzonych w konkursie Symfonia Serc w latach 2016 -2020

wiersz nagrodzony w konkursie Symfonia serc zorganizowanym przez Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego w 2021 roku

sobota, 27 sierpnia 2022

"Tęczą malowane" tomik dla dzieci

 Tomik dla dzieci "Tęczą malowane" to zbiór wierszyków i opowieści  dla Przedszkolaków i Tych starszych . Osobny temat to wiersze po śląsku. Ilustracje do tomiku łącznie z okładką wykonały moje wnuki Sonia , Lena. Wojtek i Jadzia Jest to już czwarty mój autorski tomik







wtorek, 23 sierpnia 2022

Trzy dary

 

 


 

Szukali raz pewni ludzie

pięknego skarbu po ziemi

takiego który był w stanie

ich los na lepszy odmienić

Choć przeszli całą planetę

nic nie znaleźli dla Siebie

więc poprosili o dar ten

samego Pana na niebie

Pan Bóg wysłuchał uważnie

wszak czuły na prośby ludzi

mówiąc im że gdy świat tworzył

to nie po darmo się trudził

Na niebie umieścił gwiazdki

by w nocy jasno świeciły

na ziemi kwiaty jak tęcza

by ludzkie oko cieszyły

A pustkę pomiędzy nimi

wypełnić mu czymś potrzeba

by była takim łącznikiem

piękna ziemi i nieba

Już wie co będzie najlepsze

co ludziom radość przyniesie

w dni szare i nijakie

wesoły promyczek wniesie

I jeśli go ktoś zobaczy

zostanie nim porażony

i będzie chciał jeszcze więcej

pięknem zauroczony

Tym darem uśmiech przyjazny

który nic nie kosztuje

on życie uczyni pięknym

a człowiek go człowiek poczuje 

Regina Sobik

niedziela, 21 sierpnia 2022

Idzie przez pola Pani Wszechświata




 

W złocistym wianku z kłosów pszenicy

w sukni zdobionej barwami lata

niosąc nadzieję na plon obfity

idzie przez pola Pani Wszechświata


Ciepłe promyki pieszczą Jej lico

nad głową śmieje się błękit nieba

a wietrzyk kołysząc kłosami ziaren

dziękczynne pieśni swej Pani śpiewa


Bądź pochwalona najświętsza Pani

otaczaj opieką co ziemia rodzi

by lud nie zaznał głodu i chorób

ochraniaj od suszy i od powodzi


Regina .Sobik 15 .08.2021r. foto ze str https://akademiaducha.pl/matki-boskiej-zielnej/

piątek, 12 sierpnia 2022

O tym jak MATKA BOŻA POMOGŁA PEWNEMU GOSPODARZOWI



Była przepiękna ciepła sierpniowa noc. Na niebie księżyc świecił tak jasno jakby chciał blaskiem dorównać słonku., które spało w najlepsze gdzieś z jakimś kątku nieba .Na rżysku pomiędzy snopami pszenicy i żyta uwijała się jakaś kobieca postać. Blask księżyca oświetlał ją całą .Na głowie zamiast chustki miała wianek .W ręku trzymała nieduży pleciony koszyk do którego zbierała kłosy i w znanym tylko sobie porządku układała zebrane plony. Potem poszła na miedzę zrywając piołun. Kiedy koszyk już był pełny kobieta skierowała się do niedalekiej przydrożnej kapliczki a księżyc jak światło latarni morskiej cały czas oświetlał jej drogę .Nieznajoma Pani bo tak ją będę nazywać zatrzymała się obok kapliczki .Usiadła na chwilę na ziemi,żeby odpocząć a koszyk postawiła u stóp kamiennej figurki Matki Bożej .Po krótkim odpoczynku wzięła inny pusty koszyk i ruszyła na łąki i pola gdzie rósł pachnący kwieciem rumianek. I tu sytuacja powtórzyła się .Nieznajoma zbierała rumianek i układała w koszyku a potem skierowała się do pobliskiego ogródka pewnego starszego samotnego gospodarza, by tam nazbierać pachnące świeżością listki mięty i rozmarynu oraz innych roślin i kwiatów ,które mogą być pożyteczne dla zdrowia człowieka. Kobieta pracowała calutką noc i nawet nie zauważyła kiedy pierwsze promyki słonka zaczęły budzić ze snu zaspaną ziemię .Teraz dopiero okazało się ze kobieta jest boso ubrana w zieloną sukienkę ozdobioną żywymi czerwonymi makami i błękitnymi chabrami. Głowę zdobił upleciony wianek z ziół i kwiatów. Kiedy kogut zaczął piać a psy przy budzie szczekać nieznajoma położyła koszyk napełniony ziołami na schodach samotnego schorowanego gospodarza i ruszyła w kierunku przydrożnej kapliczki . Zbudzony hałasem starszy Pan wyszedł przed dom. Nie mogąc uwierzyć przecierał oczy ze zdumienia. Przed drzwiami na schodach stał pełniutki koszyk wypełniony ziołami i kwiatami z jego ogrodu. Ucieszył się bardzo bo ze względu na wiek nie był w stanie nazbierać ziół na święto Matki Bożej Zielnej. Bo trzeba Wam wiedzieć,że to właśnie w to Święto Mastki Bożej Zielnej w kościołach i kaplicach święci się zebrane zioła i kwiaty. Szybko jak tylko mógł ubrał się i ruszył do pobliskiego kościółka śpiesząc się bardzo bo właśnie dzwony biciem wzywały wiernych na mszę. Kiedy przechodził obok przydrożnej kapliczki z figurką Matki Bożej zauważył na jej kamiennej sukience żywy czerwony kwiat maku.,Na głowie zamiast korony znajdował się świeżutki zielony wianek. Wtedy zrozumiał kto zrobił mu taki prezent. Uklęk z szacunkiem przed figurką Matki Bożej i podziękował za tak wspaniały dar oraz za opiekę nad ziołami przed nadmiernym słońcem gradem i deszczem bo dzięki temu ludzie będą mogli zrobić sobie lekarstwa które będą ich chronić przed chorobami. Zauważył też albo mu się zdawało ,że kamienna figurka Matki Bożej uśmiechnęła się do niego radośnie. Pełen wdzięczności i nadziei w sercu ruszył w kierunku kościoła rozpowiadając sąsiadom co mu się przydarzyło tego świątecznego ranka .
 
Regina Sobik

 foto ze str http://kapliczkikoronysadeckiej.pl/kapliczka/40_Kapliczka-Matki-Bo%C5%BCej-Niepokalanej

niedziela, 24 lipca 2022

 

Pod jednym niebem


Gdy los przekorny zaskoczy ciosem

smutek pozostaw między rzęsami

łzami radości nich świat zapłonie

i śmiej się śmiej się dziś razem z nami


ref... Pod jednym niebem wszyscy mieszkamy

choć nasze światy są czasem dwa

ten zły i dobry można pogodzić

gdy każdy z siebie da to co ma

najcenniejszego najpiękniejszego

pogodny uśmiech i ciepło rąk

one połączą nam nasze serca

w nierozerwalny przyjazny krąg


Błękitem nieba jutro namaluj

kolorem tęczy rozświetl mrok cienia

w warkocz mijania wpleć swoją przeszłość

to co złe było nie ma znaczenia

ref... Pod jednym niebem wszyscy mieszkamy

choć nasze światy są czasem dwa....................

...................................................................itd


Niech arką będzie Ci przyjaźń ludzi

wszystkie złe chwile przetrwać pozwoli

odrzuć żal smutek precz poza siebie

i śmiej się z nami choć czasem boli

ref... Pod jednym niebem wszyscy mieszkamy

choć nasze światy są czasem dwa.............

 Regina Sobik