Bajka o Jankowiczku Wędrowniczku

Jankowiczek to skrzat prawdziwy nie z bajki

który to z rybnickich Jankowic pochodził

tu mieszkał dziad jego rodzice i krewni

tu z tatą na ryby nad Tomoszek chodził

Otóż skrzat ten chociaż tak bardzo malutki

zapragnął pozwiedzać swoje Jankowice

przygotował plecak i wyruszył w drogę

zanim słonko wstało raniutko o świcie

Plan na tę wyprawę miał przygotowany

wszystkie ważne miejsca na kartce spisane

zacznie od Studzienki w niewielkiej dolinie

gdyż miejsce to piękne i z legendy znane

-Ależ tutaj ładnie i cisza i spokój -

westchnął z rozrzewnieniem mały wędrowniczek

-krople srebrnej rosy lśnią się jak różaniec

chyba się pomodlę przed którąś z kapliczek

Napiję się wody ze źródełka obok

coś niecoś przekąszę sił stracić nie mogę

skorzystam z okazji że powietrze czyste

pooddycham chwilę zanim ruszę w drogę -

Punkt wyprawy drugi kościółek drewniany

historia powstania nad wyraz ciekawa

mówi się o hostii ,dębie dziupli, pszczołach

podobno to jakaś tajemnicza sprawa

-Chętnie poznam dzieje tej pięknej świątyni

co śmiercią za wiarę odkupioną była

kierowana wolą Najwyższego Pana

cudem Eucharystii będzie wiecznie żyła

Wyciszyłem zmysły idę na Ośrodek

czyżby jakiś festyn aż stąd słychać granie

muzyka występy niech się ludzie bawią

gdyż dobra impreza w pamięci zostanie

Po drodze zobaczę domy i obejścia

zadbane jak nigdy różnokolorowe

kwiaty i rabatki zdobią cieszą oko

i są jak te w mieście ogródki działkowe -

Zapatrzył się krasnal ale z niego gapa

gdyż na śmierć zapomniał wysłać ważne listy

w Ośrodku odebrać wyniki badania

zapisać wizytę do Pana Dentysty

Załatwienie tych spraw trwało pół godziny

musiał jeszcze wstąpić do biblioteki

wypożyczyć książkę „O Dziejach Jankowic”

chociaż wstyd mu było że nie był tu wieki

-O!! jakie zapachy aż mnie w nosie kręci

strażacy od rana grochówkę gotują

kiedy pracy dużo pewno gospodarze

na któryś już Zjazd się Jankowic szykują -

Jankowiczek dumnie usiadł w pierwszym rzędzie

wysłuchał przemówień ważnych oficjeli

zatańczył zaśpiewał dodał jakiś dowcip

by Jankowiczanie radość z Zjazdu mieli

Zanim ruszył szlakiem jankowickich krzyży

gości zaproszonych pożegnał serdecznie

na plecak założył migające szkiełko

takie odblaskowe by było bezpiecznie

Najbliżej mu było na Boguszowicką

dalej śladem krzyży do ulicy Nowej

zahaczył o stary stojący na skraju

lasku brzozowego krzyż na Topolowej

Wrócił się z powrotem -a to co za drzewo

rety! przyjaciele chyba jakieś czary

duże rozłożyste pomnikiem przyrody

dziadek mi wspominał to chyba dąb stary-

Obejrzał go sobie potem ruszył z planem

tam gdzie władze Gminy swój urząd sprawują

chciał się zameldować ale biedak nie mógł

przecież skrzatów nigdzie w kraju nie meldują

Odmową zmartwiony poszedł wprost przed siebie

szepcząc coś pod nosem na te dziwne prawa

kiedy na Spokojnej usiadł w cieniu krzyża

stwierdził na poważnie : to nie moja sprawa

Ale mnie dotyczy więc zrobić coś trzeba

jak tylko powrócę na stare pielesze

zwołam Radę Starszych niechaj coś zaradzą

gdyż jestem za młody mądrością nie grzeszę

O !! widzę budynek piękny nowoczesny

tu obserwatorium jest astronomiczne

podobno tam uczą mądrzy pedagodzy

stąd olimpijczyków grono bardzo liczne

Szkoła i Przedszkole do tego Gimnazjum

a wszystko to stoi w jednym prostym rzędzie

tak jak Park Pamięci dla Tych zasłużonych

gdzie dęby symbole- trwania widać wszędzie

A jak już tu jestem zerknę tylko okiem

jak to na Hanuskach domy się buduje

w sąsiedztwie zaś kościół kaplica już stoi

widać że ten naród wciąż ciężko pracuje

Pora już mi wracać ale wpierw wam powiem

o sprawie poważnej która utrapieniem

to szkody górnicze popękane domy

tak zdewastowane grożą zawaleniem

Na Kościelnej widać jeszcze pewne ślady

a wiatr tańczy walce na placu po Szkole

kiedyś bardzo gwarny dzisiaj pustką straszy

tak jak i po Gwarku tylko puste pole

No cóż moi drodzy tak już w życiu bywa

że los nam coś daje ale i odbiera

nom dał węgiel czarny co chleb ciepło daje

górnik go spod ziemi rękami wdziera

Nic nie ma za darmo to wam każdy powie

stąd dla Jankowiczan kłopoty z szkodami

lecz to mały pikuś z tym co dał nam Stwórca

a ja skrzat malutki rad że jestem z wami

R.SOBIK