Wdowi grosz

Wdowi grosz słonka złocisty promyk
napełnił skarbiec dobrej nadziei
zakręcił w oku wdzięczności łzami
że jest ktoś taki co się podzielił

Miłość bliźniego znaczona biedą
wyrzutem sumienia wcale nie pali
jest darem serca nie obowiązkiem
nie brzęczy głośno ani nie chwali

Gdy dla biednego całym majątkiem
choć darowana z pokorą skrycie
dla bogatego nic nie znacząca
zbyt marna nędzna w życiowym bycie

Wystarczy moment żeby bogaty
którego skąpstwo pycha zgubiła
poznał smak biedy by szczerze wyznać
we wdowim groszu ratunku siła

R.Sobik