środa, 30 maja 2018

Powrot do chałupy



Chocioż tak wiela sie wydarzyło
pamiyntom downe czasy młodości
tesnotom gnany wracom do chałupy
do lot dzieciństwa do przeszłości

Kaj ślimtoł mały bajtel w kolybce
a biyda dzieliła krajiczki chleba
kaj żech sie bawioł i brojoł wiela
kaj moł żech mały konszczyczek nieba

Kaj rynka Łojca twardo jak diobli
umiała popszoć jak yno trza było
kaj żech dorostoł z dziołchom zolycioł
kaj jakoś inacy i lepi sie żyło

Toż żech sie wrocioł na downe śmieci
i co żech zastoł komin zbulony
Łojca już ni ma Mamulki niy ma
a jo na progu siedza stropiony

Płaczka się kulo po mojim licu
gowa s tesnoty sie jakoś kiwo
a wiater gwiżdże i śmieje się sy mje
chłopie niy ślimtej tak przeca bywo

R.SOBIK
wiersz nagrodzony w konkursie Sztuki Nieprofesjonalnej w Strumieniu

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz