W 68 rocznicę Powstania Warszawskiego

Sierpniowy czas powstańczej drogi
w purpurze ognia miasto płonie
w kanałach strzępy ludzkich istnień
szukają wyjścia i nadziei

Tym co widzieli wolność w walce
niebo otwarło bramy raju
w morzu krwi bólu i rozpaczy
giną za wierność ideałom

Gdy wróg zabija nienawiścią
ostatnie tchnienie człowieczeństwa
na barykadach kwiat młodzieży
wciąż jeszcze walczy jeszcze wierzy

I gdzie im przyjdzie złożyć raport
gdy tylko piekło wokół płonie
choć nie poznają smaku jutra
to przyjdzie z hukiem głośnych salw 

Regina Sobik